Baby wil niet eten

Baby wil niet eten: 8 tips om eten weer leuk te maken

Vooral bij de overstap van melk naar hapjes kan je baby zijn kaken stijf op elkaar houden. Maar

ook later kan je kind weigeren te eten. Meestal gaat het vanzelf over als hij aan de smaak went.

Wat kun je doen als je baby niet wil eten?

Wennen aan nieuwe smaken

Voor een baby is eten een heel nieuw fenomeen. Naast zijn vertrouwde flesje melk of jouw

borst, krijgt je kind ineens een lepel met groente of fruit voor zijn neus. Baby's vertrouwen in hun

kleine wereld vooral op wat bekend is, dus is het niet raar dat ze niet meteen enthousiast zijn en

eten weigeren.

Je baby moet niet alleen wennen aan het gevoel van een lepel in zijn mond, maar ook aan

nieuwe smaken en structuren van voeding. Dat maakt leren eten best intensief voor een baby.

Kieskeurig met eten

Gelukkig hebben baby's een aangeboren behoefte om zich te ontwikkelen. Dat maakt je baby

ook nieuwsgierig naar nieuwe dingen. Bovendien observeert hij zijn ouders, en ziet hij dat jullie

ook lepels met eten in jullie mond stoppen. Als je met geduld telkens een lepeltje geprakt fruit

of groente blijft aanbieden, zal hij heus geïnteresseerd raken en het willen proberen. En als hij

het hapje lekker vindt, geeft die ervaring hem goede zin om meer te proberen.

Doordat een kind zich in het eerste jaar razendsnel ontwikkelt en hard groeit, heeft hij veel

eetlust. Meestal gaat het leren eten daardoor prima. Een dreumes heeft minder honger én krijgt

meer interesse in andere dingen, waardoor hij eerder afgeleid raakt tijdens het eten. De echte

'eetproblemen' beginnen meestal pas na het eerste jaar. De eigen wil ontwikkelt zich, een kind

ontdekt dat hij nee kan zeggen en krijgt duidelijke voorkeuren, wat hem kieskeurig met eten kan

maken.

Een baby wil over het algemeen makkelijker nieuwe dingen (en dus smaken) proberen dan een

dreumes of peuter. Daarnaast is een dreumes of peuter bezig met grenzen ontdekken. Jouw

reactie als hij eten uitspuugt of zijn bord van tafel maait, vindt hij interessant. Ook dat kan een

reden zijn om eten te weigeren: hij wil weten of dat telkens dezelfde reactie oplevert.

Wat als je baby iets niet lust?

Baby's hebben een aangeboren smaakvoorkeur. Ze houden van een zoete smaak. Wat jij eet,

beïnvloedt ook zijn voorkeur. Je vruchtwater smaakte ernaar toen hij in de buik zat, en als je

borstvoeding geeft, smaakt je moedermelk naar jouw eten. Verder gaat je baby

smaakvoorkeuren aanleren: door iets vaak te proeven, kan hij het gaan waarderen. Het is dus

helemaal niet gek als hij een smaak de eerste tijd niet lust. Dat is meestal een kwestie van

wennen. Soms moet een baby iets wel tien keer hebben geproefd voordat hij eraan is gewend.

Zo help je je baby bij het leren eten:

Begin bij de oefenhapjes met zachte smaken. Wat geprakte peer, avocado of gestoomde en

pureerde pompoen, bijvoorbeeld.

Begin met één smaak per keer. En geef die smaak een aantal keer (dit hoeft niet per se achter

elkaar te zijn).

Gaan de losse smaken fruit en groente goed, dan kun je smaken gaan combineren en meer

variëren.

Blijf smaken waar je baby niet enthousiast over is aanbieden. Probeer het gewoon een aantal

weken later nog eens.

Je kunt een smaak die hij niet lekker vindt ook combineren met iets wat hij wel lekker vindt.

Maak bijvoorbeeld een bloemkool-broccolihapje. De verhouding kun je langzaam aanpassen,

net zolang tot de minder favoriete smaak ook goed gaat.

Of maak iets wat hij niet lekker vindt eens anders klaar. Stomen, raspen, grof prakken, glad

pureren… misschien bevalt de ene structuur hem beter dan de andere.

Leg je baby geen druk op. Maak het gezellig, met een mooie lepel, een liedje, samen eten.

Bied je kind in het eerste jaar al veel verschillende smaken aan, ook smaken waar je zelf niet zo

dol op bent. Dit is de periode waarin je hem alles kunt leren eten, maak daar dus gebruik van.

Dat vergroot de kans dat hij later veel verschillende dingen lust.

Je kunt het eten voor je baby pureren en hem voeren met een lepeltje. Met de Rapley-methode

geef je je kind, in plaats van gepureerd eten, stukjes die hij zelf in zijn mond kan stoppen. Voor je

je kind grotere stukjes gaat geven, moet hij rechtop kunnen zitten, en goed kunnen slikken en

kauwen. Het kan zijn dat je kind er nog niet aan toe is. Hierdoor kan met de Rapley-methode de

kans groter zijn dat je kind zich verslikt, dan wanneer je geleidelijk aan grover eten geeft.

Hoe zorg je dat je baby alles leert eten?

Vanaf vier maanden mag je fruit en groente aan je baby geven. Bied een bepaalde groente- of

fruitsoort steeds een aantal dagen achter elkaar aan. Door de smaak meerdere keren te

proeven, went hij eraan en gaat hij de smaak waarderen. Vanaf acht maanden wordt zijn menu

uitgebreider en kun je hem met nog meer smaken laten kennismaken. Wees geduldig en blijf

ook de smaken die geen succes zijn aanbieden. Door je baby rustig te laten wennen aan veel

verschillende smaken, gaat hij later (waarschijnlijk) makkelijker gevarieerd eten. Het is dan ook

makkelijker om ervoor te zorgen dat hij alle nodige voedingsstoffen binnenkrijgt.

Laat je kind zoete, zure en bittere smaken proeven. Voeg geen zout en suiker toe aan het eten

van je baby. De nieren van baby's en jonge kinderen kunnen zout nog niet goed verwerken. Houd

daar ook rekening mee als je baby met de pot gaat mee-eten. Voeg pas zout toe aan het eten

nadat je voor je kind hebt opgeschept.

Harde etenswaren maak je zachter door ze te prakken en je kunt wat kookvocht of

olie/vloeibare margarine door het eten van je baby doen om het smeuïger te maken. Wil je een

keer een potje geven? Voeding uit een potje is handig als je een keer weinig tijd hebt of

onderweg bent. Het bevat de voedingsstoffen die het kind nodig heeft. Een nadeel is wel dat de

smaken meestal gemengd zijn. Zo went je kind niet aan 'losse' smaken. Kies daarom in het

begin voor potjes met een enkelvoudige smaak.

Naast de borstvoeding en flesvoeding kun je je kind vanaf zes maanden water of lauwe thee te

drinken geven. Geef liever geen vruchtensap of diksap. Hierin zitten veel suikers, en zolang je

baby deze drankjes niet kent, zal hij water prima vinden.

Zorgen om eten weigeren

Als je kind slecht eet, kun je je daar behoorlijk druk om maken. Krijgt hij wel genoeg

voedingsstoffen binnen? Is er iets met hem aan de hand? Doe je iets verkeerd? Toch zijn zorgen

meestal niet nodig. Zolang je kind genoeg drinkt, groeit, energiek en vrolijk is en lekker speelt,

mag je ervan uitgaan dat hij genoeg voeding krijgt.

Probeer je baby niet te dwingen om te eten en word niet boos als je baby niet wil eten. Hij doet

het niet om je te pesten, maar heeft er een reden voor. Als hij van je schrikt of bang wordt tijdens

het eten, werkt dat alleen maar averechts. Leren eten gaat het beste als je kind zich ontspannen

voelt en het associeert met gezelligheid.

Houd ook in je achterhoofd dat een baby of klein kind zichzelf niet uithongert. Als een gezond

kind echt honger heeft, zal hij iets gaan eten. Eet je kind een paar dagen niks of nauwelijks, of

maak je je zorgen over zijn gezondheid of gewicht, bespreek dit dan met je huisarts of het

consultatiebureau.

Eten weigeren afleren?

Moeilijk eetgedrag kan frustrerend zijn. Je maakt met de beste bedoelingen iets gezonds klaar,

je hoopt vurig dat je kind een paar hapjes eet, maar je kindje weigert. Ook hier gaat het

welbekende zinnetje op: het is een fase. Meestal gaat het weigeren van eten vanzelf voorbij. Het

is ook een kwestie van uitproberen en je weg vinden. Hoeveel eten heeft jouw kind nodig, wat

lust hij wél? Sommige dingen zal hij misschien nooit lekker gaan vinden. Dat is bij volwassenen

niet anders.

Het werkt meestal het beste om geen bijzondere aandacht te besteden aan het weigeren van

eten, en er zeker geen drama van te maken of je kind te straffen. Vergeet niet dat kinderen

nieuwsgierig zijn en graag bij de groep willen horen. Als de rest van het gezin gezellig van alles

naar binnen lepelt, is de kans het grootst dat je kleine weigeraar zich uiteindelijk gewonnen

geeft en lekker gaat meedoen.

Bron: Voedingscentrum